Pojęcie dziedzictwa cyfrowego jest związane z szerszym terminem, a mianowicie z "naturalnym dokumentem elektronicznym", zwanym także z j. angielskiego "born-digital". Obecnie istnieje wiele definicji czym jest ów naturalny dokument elektroniczny lub też born-digital. Niemal każda instytucja zajmująca się gromadzeniem i udostępnianiem tego rodzaju materiałów stworzyła własną definicję. Spośród nich warto wspomnieć chociażby o związanej z amerykańską Biblioteką Kongresu Federal Agencies Digital Guideliness Initiative, brytyjskich National Archives, czy o raporcie "Born digital" przygotowanym na rzecz Unii Europejskiej. 

Czym zatem jest naturalny dokument elektroniczny? W najprostszym rozumieniu jest to "dokument będący od początku swojego istnienia zbiorem zapisanym w postaci elektronicznej, możliwym do odczytania wyłącznie za pośrednictwem odpowiednich urządzeń elektronicznych, nieposiadających pierwowzoru w postaci nieelektronicznej". Naturalnym dokumentem elektronicznym mogą zatem być strony internetowe, blogi, wpisy w mediach społecznościowych itp. Nie zaliczają się do niego natomiast zbiory bibliotek cyfrowych, jeśli są to jedynie zdigitalizowane wersje drukowanych pierwowzorów.

Dziedzictwo cyfrowe nabiera coraz większego znaczenia we współczesnym świecie. Trudno się temu dziwić - wszak życie jednostek i całych społeczności systematycznie przenosi się do cyberprzestrzeni, co dobrze uwidoczniła pandemia Covid-19. Dziedzictwo cyfrowe to zatem strony www, blogi, wpisy i inne inicjatywy istniejące jedynie w świecie cyfrowym o istotnym znaczeniu dla kultury. Szczegółową definicję dziedzictwa cyfrowego opracowały m.in. UNESCO i Unia Europejska. Samo pojęcie tego, co jest ważne i co warto zachować, jest subiektywne i zależy od kontekstu politycznego, społecznego, gospodarczego itp. Zwłaszcza w przypadku cyfrowego dziedzictwa występują istotne różnice w zakresie wartości kulturowej tego czy innego projektu. 

Cechą charakterystyczną dziedzictwa cyfrowego jest jego ulotność. Istniejące dzisiaj blogi czy wpisy, jutro mogą już zniknąć. Mogą też zostać edytowane, ograniczone w dostępie itp. Ważne jest zatem, aby najważniejsze z nich zachować dla potomności. Więcej o dziedzictwie cyfrowym można przeczytać w książce Karola Króla i Barbary Czesak pt. "Początki cyfrowego dziedzictwa", znajdującej się w wolnym dostępie. 

Projekt "Cyfrowe dziedzictwo Pomorza Zachodniego" ma na celu zgromadzenie i zachowanie tych wszystkich internetowych inicjatyw, które odwołują się do historii, kultury i tradycji tożsamych dla obszaru współczesnego województwa zachodniopomorskiego. Projekt ma charakter otwarty. Każdy zainteresowany współpracą może wziąć w nim udział. Napisz: krzysztof.wasilewski@tu.koszalin.pl.